De jacht is geopend, speuren naar objecten die een politieke lading hebben. De hobby van het verzamelen. Als een ekster op zoek naar de voor mij glimmende voorwerpen. Met hoeveel nutteloze dingen kan een mens zich omringen? Waarschijnlijk hangt dit samen met de ruimte die beschikbaar is. Ik moet denken aan de film Citizen Kane (1941) waarbij de hoofdpersoon letterlijk pakhuizen vol verzameld, maar uiteindelijk de meeste affectie met een houten sleetje uit zijn kindertijd heeft. ‘Less is more’ stelt men. De minimalisten begin ik te begrijpen. Consuminderen in plaats van consumeren. Functioneler, met minder vallen de aanwezige objecten meer op. Ontzamelen is het logische gevolg. In een wirwar van bezittingen is het rotzooi geworden. Helaas is die constatering vaak te laat. Het is de bestendigheid, ofwel met een hipper woord duurzaamheid waardoor aangeschafte items blijven bestaan en het huis voller raakt. Nutteloos en onpraktisch. Het begint met een kamer, dan een appartement. Er komen alleen spullen bij. Vervolgens een huis met lege kamers. Deze kamers raken gevuld en vervolgens resteert de zolder of de schuur. Nuttig? Je omringen met spullen heeft iets armoedig, zoals mijn voormalige Koerdische collega eens zei dat het bij Nederlanders binnen net een winkel lijkt. Dat klopt qua stereotypering zeker en het bestaan van deze typeringen geeft aan dat dit generiek van aard is. Rotzooi die op Marktplaats komt of in een kringloopwinkel gaat belanden. 🙂

Links: Wandbord, galvanoplastiek, 50 jaar Koninkrijk der Nederlanden,1863, Een gepatineerd koperen wandbord in ronde zwarthouten lijst, zgn. 'Galvanoplastiek', uitgegeven in 1863 ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden. In diep reliëf is afgebeeld de landing van de latere Koning Willem I in Scheveningen op 30 november 1813. Hierboven een afbeelding van het Rijkswapen met de daaronder de tekst: 'Geen Nederland zonder Oranje'. In het omschrift de namen van de leden van het Voorlopig Bewind: G.K. van Hogendorp. A.F. van der Duyn van Maasdam. L. van Limburg Stirum. J.M. Kemper A.R. Falck, en de jaartallen 1813-1863. (Door J.M. van Kempen)

Rechts: Wandbord, galvanoplastiek, Herdenking Slag bij Waterloo, 1865, Een gepatineerd koperen wandbord in ronde zwarthouten lijst, zgn. 'Galvanoplastiek', uitgegeven in 1865 ter herdenking van de Slag bij Waterloo. In diep reliëf zijn afgebeeld de drie veldheren die Napoleon versloegen: Wellington, Blücher, en de Prins van Oranje (de latere koning Willem II). Hierboven een afbeelding van het Overwinningsmonument van Waterloo en het opschrift: '1815-1865. Met God voor Nederland en Oranje.

Het huis lijkt een grot waarin spullen naar binnen worden gesleept, ik denk velen herkennen dat er getalsmatig meer goederen binnen komen dan dat eruit gaan. Spullen opbergen omdat ze mogelijk van nut kunnen zijn. Eerst de zolder, dan de schuur. Artikelen die jaren opgeborgen worden en het bestaan langzaam vergeten wordt. Hopelijk ruim je deze opnieuw uit bij een verhuizing of in een zeldzame opruimwoede. In de praktijk zijn het anderen, die na je dood spullen selecteren wat er wel en niet blijft. Dan ben je ineens dertig jaar, of misschien korter, maar een mensenleven verder. We denken in ons leven dat de tijd oneindig is, om soms plotsklaps weg te vallen of anders ineens op korte termijn te beseffen dat die tijd niet komen gaat. 

Laten staan is het devies